بررسی جنبه هایی از صنایع بدیع معنوی در شعر (دیوان ) مختار غزنوی

بررسی جنبه هایی از صنایع بدیع معنوی

در شعر (دیوان ) مختار غزنوی

چکیده

مختاری غزنوی در دوره ای می زیسته که شعر فارسی از نظر تنوع مضامین و قدرت زبان و ویژگی های ادبی یکی ازغنی ترین ادوار خود را می گذرانده، بنابراین مختاری نیز از این قاعده مستثنی نیست.

طرز سخن مختاری پیروی از عنصری است که با آمیزشی از شیوه ازرقی و فرخی، بدین معنی که عنصر غالب و جزء عمده اعظم اشعارش از حیث بلاغت و صلابت و قوت ترکیب کلام وعذوبت بیان با اعمال صنایع بدیع لفظی و معنوی مایه عنصری را دارد و در عین حال گاهی از جهت ابداع استعارات و کنایات پیچیده و تشبیهات وهمی وخیالی که از ممیزات شیوه ازرقی شمرده می شود، متمایل به سبک اوست.

با مختصری نمور و بررسی می توان از صنایع لفظی و معنوی، التزام ها و تفنن های فراوان ادبی را در شعر او مشاهده کرد. می توان گفت که انواع صنایع بدیع لفظی و معنوی در دیوان مختاری غزنوی یافت می شود و کمتر صنعتی را می توان نام برد که برای آن در دیوان وی شواهد و مثال های فراوان یافته نشود.

این پژوهش بر آن است که تا با کندوکاو در دیوان عثمان مختاری، ویژگی های ادبی شعر او را بر شمرده و با ذکر نمونه های مختلف، صنایع بدیع معنوی را در شعر این شاعر بررسی نماید.

کلید واژه ها: مختار غزنوی، بدیع معنوی، ویژگی های ادبی، دیوان مختاری