مچ پا

هدف این پژوهش، مطالعه ی ارتباط بین قدرت عضلانی مچ پا با تعادل ایستا در دو گروه مردان فعال و غیرفعال بالای ۶۰ سال می باشد. نمونه‌ها در این پژوهش شامل ۵۰ نفر مرد بالای ۶۰ سال، که ۲۵ نفر به عنوان فعال (سن: ۹/۳ ± ۶۷ سال) و ۲۵ نفر به عنوان افراد غیر فعال (سن: ۴ ± ۶۸ سال) به صورت در دسترس و هدفمند از بین سالمندان شهرستان شهرکرد بصورت داوطلبانه انتخاب شدند. قدرت عضلانی ناحیه مچ پا به وسیله دستگاه دینامومتر دیجیتالی و بر حسب نیوتن اندازه‌گیری شد و برای سنجش تعادل ایستا از آزمون ایستادن بر روی یک پا بر حسب ثانیه استفاده شد. داده‌های جمع آوری شده با آزمون‌های T مستقل و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (۰۵/P<۰). قدرت عضلانی مچ پا و تعادل ایستای مردان فعال نسبت به افراد غیرفعال به طور معناداری بیشتر بود. بین قدرت عضلانی مچ پا با تعادل ایستا در افراد فعال (۸۵/r=0، ۰۵/ P<۰) و غیرفعال (۷۲/ r=0، ۰۵/ P<۰) همبستگی معناداری مشاهده گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، حفظ قدرت عضلانی پیرامون مفاصل حرکتی در افراد سالمند به وسیله تمرینات سبک که برای حفظ و بالا بردن دامنه‌ی حرکتی مفاصل، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و در نهایت افزایش تعادل در سالمندان بینجامد، می‌تواند تا حد زیادی آن‌ها را در مقابل خطر افتادن و عواقب آن حفظ نماید.