مقدمه
لفظ “خان” در ترکیب هفت خان به معنای خانه و منزل است.اما “خوان” در اصل به معنای طبق های چوبی است که بر روی آن ظرف های غذا را قرار می دادند و عده ای آن را به معنای سفره هم می دانند. در زبان فارسی خان دیگری هم داریم که ریشه ترکی داشته و لقب رؤسای قبایل ترک و مغول بوده است.خانم نیز مؤنث خان و به معنای زن رئیس قبیله بوده است.بنابراین نوشتن این لفظ بصورت “هفت خوان” که بسیار رایج شده است ، اشتباه است. در شاهنامه فردوسی دو هفت خان وجود دارد.یکی هفت خان معروف رستم که شاید شناخته شده ترین داستان شاهنامه باشد و دیگری به نام دومین پهلوان بزرگ و مقدس شاهنامه یعنی اسفندیار است.