چکیده
هدف این بررسی مقایسۀ دختران فراری از خانه و دختران عادی از نظر همبستگی خانوادگی و استقلال عاطفی بود.
روش : ۳۵ دختر فراری از خانه ساکن در مرکز سامان خواهان شهر شیراز و ۳۵ دختر عادی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده
تحلیل شدند. t بودند، به دو مقیاس همبستگی خانوادگی و استقلال عاطفی پاسخ دادند. داده ها به کمک آزمون تحلیل افتراقی و آزمون یافته ها: مقایسۀ گروه دختران فراری از خانه و گروه عادی نشان دهندۀ تفاوت معنی دار در چهار بعد از پنج بعد مقیاس همبستگی خانوادگی (همبستگی با پدر، روابط زناشویی، مکان تعامل و روابط والدین و نوجوان ) بود. آزمون تحلیل افتراقی نیز نشان داد که بر پایه
دو متغیر روابط زناشویی و روابط والدین و نوجوان می توان ۷۷ % از دختران فراری از خانه را از دختران عادی متمایز ساخت.